Ścieranie zębów u dzieci

Ścieranie zębów u dzieci

Ścieranie zębów u dzieci

Ścieranie zębów u dzieci to problem, który dotyka wiele maluchów. Rodzice bardzo często nie wiedzą, w jaki sposób mogą pomóc swoim pociechom. Nie znają mechanizmów powstawania tego problemu, przyczyn jego występowania oraz nie wiedzą, jak leczyć to zaburzenie. Często kojarzone jest ono z posiadaniem przez dziecko pasożytów w przewodzie pokarmowym. Jest to znaczne uproszczenie, gdyż przyczyn powstawania problemu, jakim jest ścieranie zębów u dzieci, może być bardzo wiele. Często też prowadzi ono do wielu poważnych konsekwencji. Jakich? Jak poradzić sobie z tym zaburzeniem, które często (choć nie zawsze) dotyka najmłodszych? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć w poniższym artykule.

Starte zęby u dzieci

Ścieranie zębów u dzieci tak naprawdę niewiele różni się od tego zaburzenia, które dotyka osoby dorosłe. W jednym i drugim przypadku przyczyną nazwą tej dolegliwości jest bruksizm (zgrzytanie zębami). Poniżej jednak skupimy się głównie na najmłodszych.
Zgrzytanie, co za tym idzie ścieranie zębów u dzieci najczęściej przebiega w nocy, podczas snu. Przyczyn takiego stanu rzeczy może być wiele. Oczywiście, jedną z nich faktycznie będzie obecność pasożytów (np. częstych u maluchów owsików), jednak nie jest to jedyna przyczyna bruksizmu. Najczęściej zaburzenie to występuje z powodu nadmiaru stresujących sytuacji bądź bodźców sensorycznych. Zgrzytanie zębami (a więc również ścieranie ich) może być też spowodowane wadą zgryzu (również częstą u dzieci nieprawidłowością), a także różnego rodzaju zmianami w obrębie jamy ustnej. Dzieci zgrzytają zębami, a przez to ścierają je także z powodu infekcji górnych dróg oddechowych, gdy powietrze nie może swobodnie przepłynąć przez jamę nosową. Może być to tez reakcja na silny ból głowy, ucha lub mięśni. Zgrzytają zębami również osoby cierpiące na porażenie mózgowe. Dolegliwość ta bywa też reakcją na działanie niektórych leków. Warto zaznaczyć, iż bruksizm występujący u małych dzieci nie jest bardzo rzadki. Robią to nawet niemowlęta, gdyż ich układ nerwowy i mięśniowy są jeszcze niedojrzałe. Pojawiają się u ich ciągle nowe zęby, co sprawia, że zmienia się położenie żuchwy i zębów względem szczęki. Uznaje się, iż do trzeciego roku życia dolegliwość ta jest czymś normalnym, związanym z rozwojem malucha.
Mimo to, wszystkie te przyczyny zgrzytania zębami będą w efekcie prowadziły do dolegliwości, jaką jest ścieranie zębów u dzieci. Jest to skutek zgrzytania zębami, którego nie wolno bagatelizować. Najprawdopodobniej zostanie on zauważony przez lekarza stomatologa podczas wizyty kontrolnej dziecka. Może on stwierdzić zarówno starcie zębów, jak i pęknięcie szkliwa czy charakterystyczne ubytki w kształcie klina.

Starte zęby – jakie zagrożenia wiążą się z tym zaburzeniem?

Patologicznie starte zęby u dzieci mogą wiązać się z pewnymi zagrożeniami. Zęby pokryte są niezwykle twardą tkanką, jaką jest szkliwo. Niewielkie ścieranie się szkliwa jest naturalnym procesem, które pogłębia się wraz z wiekiem danej osoby. Jeśli jednak mamy do czynienia z patologicznym ścieraniem się zębów, starte szkliwo będzie odsłaniać zębinę. Jest to tkanka znajdująca się pod szkliwem. Jest ona niezwykle podatna w bodźce różnego rodzaju jak choćby zmiany temperatury. Zęby stają się bardzo wrażliwe na ciepło lub zimno. Problem ten może uniemożliwić dziecku spożywanie jedzenia o określonej temperaturze (np. picia ciepłych napojów czy jedzenia lodów). Jednocześnie, może także wystąpić podrażnienie miazgi zęba, czyli najbardziej wewnętrznej jego struktury. Wiązać się to będzie z uczuciem silnego bólu, a w efekcie do konieczności leczenia kanałowego danego zęba. Starte zęby mogą wpływać też znacząco na estetykę uśmiechu dziecka. Będą one krótsze od prawidłowych, ostro ścięte oraz przebarwione na brzegach siecznych. Mogą też się nadmiernie kruszyć.

Metody walki ze startymi zębami – poznaj je wszystkie!

Istnieje kilka metod walki ze startymi zębami u dzieci. Należy przede wszystkim zwalczyć przyczynę takiego stanu rzeczy, czyli wyeliminować zgrzytanie (bruksizm). Jak to zrobić? Metod jest wiele.
Jedną z nich będzie spanie przez dziecko w specjalnej szynie relaksacyjnej. Jej głównym zadaniem jest zapobiegnięcie ścierania się zębów o siebie nawzajem podczas snu dziecka. Powoduje też ona rozluźnienie mięśni szczęki, co także pomoże w problemie zgrzytania zębami.
Sposobem podobnym do założenia szyny relaksacyjnej będzie deprogramator. Warto podkreślić, iż będzie to rozwiązanie tymczasowe. Gdy dziecko przestanie nosić deprogramator, jego szczęka i żuchwa wrócą do poprzedniego położenia. Jest to swego rodzaju aparat ortodontyczny, który powinno nosić się przez całą dobę przez okres od 7 do aż 21 dni. Ma on za zadanie ułożyć żuchwę w prawidłowej i wygodnej pozycji. Dzięki temu dziecko nie zgrzyta zębami, a przez to nie jest narażone na ryzyko starcia zębów.
Jeśli zgrzytanie, a w efekcie ścieranie zębów u dzieci jest spowodowane nadmiernym stresem, bądź przebodźcowaniem dziecka w ciągu dnia – należy przede wszystkim zadbać o poczucie spokoju malucha. Przede wszystkim należy zadbać o wprowadzenie stałego rytmu dnia (rutyny) do życia dziecka i konsekwentnie go stosować. Warto pomyśleć też o technikach relaksacyjnych do wprowadzenia przed snem, np. delikatny masaż z elementami aromaterapii (np. olejkiem z dodatkiem lawendy). Koniecznym będzie też wyeliminowanie nadmiaru bodźców, szczególnie na kilka godzin przed porą snu. Dziecko nie powinno wtedy oglądać telewizji, grać na komputerze, czy patrzeć w ekran telefonu komórkowego bądź tabletu. Nie może być też narażone na głośną muzykę lub gwar ludzkich rozmów (np. w miejscu publicznym lub podczas imprezy rodzinnej). W ten sposób ułatwimy spokojny, bezstresowy sen dziecku.

Jak widać problem ścierania się zębów u dzieci, nie jest błahym i nie wolno go bagatelizować. Spowodowany najczęściej nocnym zgrzytaniem zębów. By mu zapobiec, najważniejsze jest ustalenie przyczyny takiego stanu rzeczy. Wtedy też możemy zadbać o to, by wyeliminować ze środowiska dziecka szkodliwe czynniki. Starte zęby u malucha mogą wymagać konsultacji stomatologicznej, a nierzadko również odpowiedniego leczenia.